يه روزگاری يه فيلمکی ساختم که شد ۲ دقيقه شايدم ۱ دقيقه و نيم و اسمش رو گذاشتم يک داستان طولانی.
وقتی يه روزهايی کم مياری، وقتی کلمه کم مياری، وقتی دلت می خواد حرف نزنی و ميخوای حرف بزنی چی بهتر از دو تا تصوير کوچولو که تو يه نگاه کوتاه ميتونن طولانی ترين جمله ی امروزت بشن؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر